ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งโรงพยาบาลแห่งนั้นมีเด็กผู้ชายคนนึง เขาชื่อ อัลเบิร์ต เขาพักรักษาตัวเพราะพึ่งผ่าตัดไส้ติ่ง แต่เนื่องจากอัลเบิร์ตชอบหนีออกจากโรงพยาบาลตอนกลางคืนเพื่อออกไปเที่ยว จึงทำให้อาการของเขาหายช้า เวลาผ่านไป3วันตั้งแต่ที่อัลเบิร์ตพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลก็มีเด็กผู้หญิงคนนึงได้ย้ายมาที่โรงพยาบาลที่อัลเบิร์ตพักรักษาตัวอยู่ เธอชื่ออลิช เธอป่วยเป็นโรคหัวใจขั้นร้ายแรง เธอจึงพักอยู่ที่โรงพยาบาลมาตั้งแต่เด็กแต่เมื่อเร็วๆนี้เธอเริ่มเริ่มมีอาการทรุดหนักจึงถูกย้ายมาอยู่ที่โรงพยาบาลนี้อัลเบิร์ตกับอลิชพักอยู่คนละตึก อัลเบิร์ตพักอยู่ตึกผู้ป่วยธรรมดาส่วนอลิชพักอยู่ตึกผู้ป่วยหนัก สองตึกนี้ตั้งอยู่ตรงข้ามกันพอดีและเนื่องจากอยู่ตรงข้ามกันพอดีจึงมองเห็นกันผ่านหน้าต่างได้
อยู่มาวันหนึ่งในขณะในขณะที่อัลเบิร์ตกำลังจะหนีออกจากโรงพยาบาลเพื่อหนีออกไปเที่ยวก็ถูกนางพยาบาลซึ่งเป็นนางพยาบาลที่ดูแลอัลเบิร์ตจับได้จึงถูกลากคอกลับไปที่ห้องพัก นางพยาบาลคนนี้เธอชื่อ แอนนี่เธอเป็นนางพยาบาลที่แปลกไม่เหมือนใคร แอนนี่มีนิสัย ห้าวๆ ออกแนวนักเลงชอบสูบบุหรี่ และเธอก็เป็นน้าของอัลเบิร์ต แต่ต่อหน้าผู้ป่วยคนอื่นเธอเป็นนางพยาบาลที่สวยและสุภาพ ให้ความเคารพต่อผู้ป่วยคนอื่นแต่กับอัลเบิร์ตเธอเป็นกันเองมากทำอะไรไม่เคยเกรงใจอัลเบิร์ตเลยและเธอก็มีอำนาจเหนืออัลเบิร์ตด้วยเหตุผลบางประการ
หลังจากที่อัลเบิร์ตถูกแอนนี่ลากคอกลับห้องพักก็ถูกเทศนาอย่างหนักจากแอนนี่แต่อัลเบิร์ตก็ไม่สนใจทำเป็นหูทวนลมมองออกไปที่หน้าต่างและสายตาของอัลเบิร์ตก็มองเห็นอลิช(นางเอกของเรา)ที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ในตึกผู้ป่วยหนักทันทีที่อัลเบิร์ตเห็นอลิช เขาก็ตกหลุมรักเธอทันทีแล้วอัลเบิร์ตก็พูดขัดบทเทศนาของแอนนี่ขึ้นว่า " เด็กผู้หญิงที่อยู่ตึกฝั่งตรงข้ามนั่นใคร? " อัลเบิร์ตถามแอนนี่แต่สายตามองของเขามองไปที่เด็กผู้หญิงที่อยู่ตึกฝั่งตรงข้าม "อ๋อ เธอชื่ออลิชเธอพึ่งย้ายมาที่โรงยาบาลนี้ " แอนนี่ตอบกลับอย่างไม่ทันตั้งตัว "เอาหล่ะ นอนหลับได้แล้ว เดี๋ยวก็หายช้ากว่าเดิมหรอก " แอนนี่พูดแล้วเธอก็เดินออกจากห้องไป" คร้าบบบบ "อัลเบิร์ตตอบกลับด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายเพราะตนเองไม่ได้อกไปเที่ยว
เช้าวันรุ่งขึ้นอัลเบิร์ตก็ได้ไปที่ตึกผู้ป่วยหนัก เพื่อไปหาอลิชเธอตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นอัลเบิร์ตเปิดประตูเข้าไป " สวัสดี เราชื่ออัลเบิร์ต" อัลเบิร์ตทักทายอย่างเป็นกันเอง อลิชได้ยินดังนั้นและตอบกลับไป "สวัสดีค่ะ ชั้นชื่ออลิช " อลิชตอบกลับตามมารยาท " ชั้นรู้แล้วหล่ะชั้นถึงมาหาเธอไงหล่ะ " อลิชทำสีหน้างงเล็กน้อย "เธอพึ่งย้ายเข้ามาใหม่ใช่มั๊ยหล่ะ " อัลเบิร์ตถามต่อ " อืม "อลิชตอบกลับไปสั้นๆ แล้วทั้งสองก็คุยกันอย่างสนุกสนานตั้งแต่ตอนนั้นอัลเบิร์ตก็มาเยี่ยมหาอลิชทุกวันความสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็เพิ่มมากขึ้น
เวลาก็ผ่านมาประมาณ 2 อาทิตย์อลิชก็เกิดอยากออกไปเที่ยวข้างนอกแต่เพราะเธออาการหนักจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอก อัลเบิร์ตจึงคิดแผนการพาลิชออกไปเที่ยวข้างนอกตอนกลางคืนและแล้วอัลเบิร์ตก็ได้พาอลิชมาที่เนินเขาซึ่งเป็นจุดที่สามารถมองเห็นเมืองได้ทั้งเมืองทั้งสองคนก็ได้ชมความงามของแสงไฟของเมืองในยามราตรี แต่แล้วทันใดนั้นอลิชก็เกิดอาการทรุดหนักจึงต้องนำเข้าห้อง ICU แล้วอาการของอลิชก็ค่อยๆดีขึ้นนิดหน่อยจนกลับมาอยู่ที่ห้องพักได้แล้วอัลเบิร์ตก็ไปเยี่ยมหาอลิชเหมือนทุกทีแต่เมื่ออัลเบิร์ตเปิดประตูเข้าไปก็พบกับหมอคนหนึ่ง เป็นผู้ชายอายุประมาณ 30กว่าๆอยู่ในห้องพร้อมกับอลิช เขาเป็นหมอประจำตัวของอลิช หมอคนนั้นชื่อว่าเอ็ดจ์เวิร์ด คุณหมอเอ็ดจ์เวิร์ดย้ายมาพร้อมกับอลิช เขาเป็นหมอประจำตัวของอลิชและเขาก็เป็นน้าของอลิช เขารักและเป็นห่วงอลิชเหมือนเป็นลูกแท้ๆเมื่ออัลเบิร์ตเปิดประตูเข้าไปคุณหมอเอ็ดจ์เวิร์ดก็เดินเข้ามาหาอัลเบิร์ตแล้วพูดว่า "ช่วยไปบนดาดฟ้าด้วยกันหน่อย "
เมื่อทั้งสองเดินมาถึงดาดฟ้าคุณหมอเอ็ดจ์เวิร์ดก็พูดขึ้นว่า " เธออย่ามาหาอลิชอีกเลยนะ เด็ดขาด "คุณหมอเอ็ดจ์เวิร์ดพูดในขณะที่หันหลังให้อัลเบิร์ต " ทำไมหล่ะครับ "อัลเบิร์ตถามทั้งๆที่รู้เหตุผล "เพราะถ้าหากอลิชอยู่กับเธออาการอาจจะแย่ลงกว่าเดิม "คุณหมอเอ็ดจ์เวิร์ดตอบกลับอย่างไว " แต่... " อัลเบิร์ตกำลังจะพูด " ไม่มีแต่! "คุณหมอเอ็ดจ์เวิร์ดพูดขัดขึ้นมาพร้อมกับหันหน้ามาทางอัลเบิร์ตด้วยสีหน้าที่กำลังโกรธอัลเบิร์ตที่กำลังตกใจกลัวก็ได้แต่ตอบกลับไปว่า " ครับ "แล้วอัลเบิร์ตก็ลงจากดาดฟ้ากลับไปที่ห้องของตัวเอง
ตั้งแต่ตอนนั้นอาการของอลิชก็มีแต่จะทรุดหนักลงไปเรื่อยๆจนอลิชต้องเข้าห้อง ICU อีกครั้งแต่ครั้งนี้หนักกว่าครั้งที่ผ่านมา จึงจำเป็นต้องเข้ารับการผ่าตัดซึ่งโอกาสรอดเพียง 50% เมื่ออัลเบิร์ตรู้จึงรีบไปหาอลิชที่ห้องแต่ก็ไม่ทันเพราะอลิชได้เข้าไปในห้องผ่าตัดเรียบร้อยแล้วและกำลังผ่าตัดอยู่อัลเบิร์ตได้แต่รออยู่หน้าห้องผ่าตัด และแล้วเวลาก็ผ่านไป 4 ชั่วโมงแอนนี่พยาบาลสาวและเป็นน้าของอัลเบิร์ตก็บอกให้อัลเบิร์ตกลับไปพักที่ห้องหลังจากที่อัลเบิร์ตกลับห้อง อลิชก็ผ่าตัดเสร็จพอดีและเธอก็ปลอดภัย
พอวันรุ่งขึ้นเมื่ออัลเบิร์ตรู้ว่าอลิชปลอดภัยก็ดีใจมากและรีบไปหาอลิชที่ห้องแต่เมื่อไปถึงก็เจอกับผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง เธอเดินมาหาอัลเบิร์ตแล้วพูดขึ้นว่า" เธอเองสินะ อัลเบิร์ต ชั้นเป็นแม่ของอลิชชั้นขอสั่งห้ามไม่ให้เธอเจออลิชอีก ออกไปได้แล้ว "แล้วแม่ของอลิชก็ผลักอัลเบิร์ตออกจากห้องแล้วปิดประตู แต่อัลเบิร์ตก็ไม่ได้หมดความหวังเขาพยายามที่จะเจออลิชให้ได้ เขาพยายามอยู่หลายครั้งแต่ก็ถูกแม่ของอลิชขัดขวางและแล้วอัลเบิร์ตก็คิดที่จะปีนระเบียงเพื่อไปหาอลิชให้ได้
หลังจากผ่าตัดเสร็จอลิชสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่ 3 ปีเท่านั้นและอัลเบิร์ตก็รู้เรื่องนี้แล้ว และเขาก็ตัดสินใจเลือกที่จะอยู่กับอลิช
พอตกดึกทุกคนต่างก็หลับกันหมดอัลเบิร์ตก็ได้แผนการไต่ระเบียงไปหาอลิช และแล้วแผนการไต่ระเบียงก็สำเร็จด้วยดีเขาแอบเข้าทางหน้าต่างแต่แล้วแม่ของอลิชก็ตื่นมาเจออัลเบิร์ตตอนกำลังมุดเข้าทางหน้าต่างพอดีอัลเบิร์ตจึงชิงพูดก่อน " คุณแม่ครับ "อัลเบิร์ตพูดในสภาพที่ตัวอยู่กึ่งกลางหน้าต่างพอดี "ผมขอโอกาสได้พูดกับอลิชซักครั้งก็ยังดี "แล้วอัลเบิร์ตก็หันหน้าไปทางอลิชแล้วพูดว่า " อลิช...ชั้นรักเธอ ชั้นอยากอยู่กับเธอตลอดไป "เมื่ออลิชได้ยินดังนั้นก็ดีใจจนร้องไห้และพูดกลับไปว่า " แต่ชั้นมีอายุอยู่ได้อีกแค่3 ปีเท่านั้นนะ " แล้วอัลเบิร์ตก็ตอบกลับไปทันทีว่า" ชั้นจะอยู่กับเธอ ชั้นจะใช้ 3ปีที่เหลือให้คุ้มค่าที่สุด "เมื่อแม่ของอลิชได้ยินดังนั้นจึงยอมรับความรักของทั้งสองและยอมให้ทั้งสองอยู่ด้วยกัน
และแล้วอัลเบิร์ตกับอลิชก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขในทุกๆวันตลอด 3 ปีที่เหลืออยู่
แสดงความคิดเห็น